بامداد خوشقدمی که دانشآموختهی تئوری، آهنگسازی و آرانژمان جَز در وین است، به واسطهی شناخت بسیار خوبی که از هارمونی جز داشته این کتاب را که در واقع ادامهای برای کتاب «تئوری، هارمونی و فرم در موزیک جز» محسوب میشود تألیف کرده است. کتاب حاضر در راستای شناساندن مباحث بنیادین موزیک جز و کمبود منبعی که با اندیشهای برخاسته از زبان فارسی هماهنگ باشد نوشته شده است. خوشقدمی که با زبانهای آلمانی، انگلیسی و لاتین آشنایی کامل دارد و زبان پهلوی را نیز میشناسد توانسته واژگان ارزشمندی را به ترمینولوژی جَز پارسی بیفزاید.
نگارنده در این کتاب سعی کرده با هَمسنجی بیطرفانه میان بنمایههای گوناگون در زمینهی تئوری و هارمونی جز، دستاوردی یکپارچه و فراگیر ارائه دهد. او در کتاب خود، در کنار جستارهای بنیادین تئوری جز در فصول ده و یازده، نیمنگاهی نیز به ساختار ملودیک جز و همچنین تکنیکهای هارمونیزاسیون و آرایمان جز داشته است.
این کتاب که در دوازده بخش تدوین شده، به مباحث «چگونگی نامگذاری آکوردها در سبک جز»، «آکوردهای دیاتنیک در گام مینور و ماژور»، «پایهانگاری»، «جایگزین ترایتونِ آکورد هفتم نمایان»، «آکوردهای هفتم کاسته»، «آکورد هفتم نیم کاسته جایگزین نمایان»، «وام آکوردها»، «الگوهای هارمونیک دیگر»، «بلوز»، «ساختار ملودیک و واکاوی ملودیک»، «درآمدی بر هارمونیزاسیون و آرایمان»، «درآمدی بر جَزِ مُدال» اختصاص یافته است.